nog eens nieuws...

Hoi iedereen,

Na een dikke week, hier nog eens wat nieuws...
In San Cristobal de las Casas hebben we de gebruikelijke dingen gedaan: San Juan Chamula bezocht (een heel traditioneel dorpje) bezocht met een kerk waarin nog allerlei traditionele gebruiken te zien zijn om mensen te genezen van hun zonden, etc. Het is een kerk die nog wel vol heiligen staat, maar er worden geen missen meer gehouden. De mensen van het dorp komen er massa's kaarsjes branden, en brengen hun "ziek" familielid mee. In plaats van een mensenoffer te doen, slachten ze meestal een kip, of doen ze bv bij een kindje een ritueel met eieren, zodat de zonde of de ziekte uit de persoon weggaat... en dat allemaal binnen in de kerk. Uiteraard mag je er geen foto's trekken.
We zijn ook een dagje naar de Cañón del Sumidero geweest, een prachtige canyon in Chiapas waar je allerlei dieren ziet in de rivier, krokodillen, allerlei vogelsoorten, etc.
Vorige zaterdag (14/2) zijn we naar Guatemala getrokken, met eerste tussenstop in Quetzaltenango (Xela voor de Guatemalteken) We kwamen er 's avonds aan en werden meteen aangesproken en overtuigd om een tochtje te maken op een (inactieve) vulkaan in de buurt: Om 12u 's nachts zouden we vertrekken om de Santa María te beklimmen ('t was de laatste dag volle maan), zodat we tegen 4-5u boven zouden zijn, om dan de erupties te bekijken van de wel actieve vulkaan Santiaguito op een flank van de Sta Maria en de zonsopgang... Het was zeer vermoeiend, (4.5u naar boven sjokken, en 2.5u terug naar beneden), maar het was de moeite! En... onze wandelschoenen dienen hier dus toch!
Tegen 11u waren we terug in ons hotel, doodop, maar tevreden...
De dag erna, maandag zijn we dan (met het openbaar vervoer: in de zogenaamde "chicken bus") verdergereisd naar Panajachel, en het magnifieke meer van Atitlán. Dit meer is gelegen tussen een drietal vulkanen, en omgeven door pittoreske dorpjes.
Vermits we weinig tijd hadden, zijn we in Pana zelf blijven logeren, en hebben we 2 boottochtjes gemaakt om de dorpjes rond het meer te bekijken.
Na Panajachel zijn we naar Antigua (de vroegere hoofdstad van Guatemala) verder getrokken. Mooie stad, en blijkbaar atypisch Guatemalteeks... Een verademing. Er zijn allerlei ruines van kerken en klooster te zien die bij een serieuze aardbeving in 1773 (als ik me niet vergis) zijn ingestort, indrukwekkend! Andreas en ik hopen hier nog enkele dagen te kunnen blijven alvorens we 12 maart richting Lima vliegen vanuit Guatemala City. (Antigua ligt op een dik uur rijden van de hoofdstad)
Na Antigua zijn we naar de grotten van Lanquin gaan kijken en vandaaruit verder naar Semuc Champey gegaan (waar geen internet of telefoonverbinding is... vandaar ook onze lange stilte ;)
Semuc Champey is een heel mooie waterval, met een ondergrondse rivier die door een grot stroomt... Weeral de moeite! Ook het hostal waar we logeerden, Hostal el Portal, op wandelafstand van dit natuurschoon, was zeer aangenaam! Lekker eten, elektriciteit enkel tussen 18 en 22u, veel jongeren, de eerste belg die we ontmoetten, aangename sfeer, en middenin de natuur! Voor de rest is er niets! Het eerstvolgende dorp: Lanquin, ligt op 11km afstand (zeer hobbelige kronkelige weg in de bergen), zodat je een uur moet rijden om er te geraken, en dan vanuit Lanquin is't nog een klein uurtje om op de grote weg te komen... we zaten er dus redelijk afgesloten van de wereld...
Eergisteren zijn we dan uit Semuc vertrokken om tot in Flores te geraken (een rit van 7uur in een minibus of shuttle, de niet zo comfortabele busjes die ze hier ter beschikking van de toeristen stellen, tegen veel te hoge prijzen...)
In Flores zelf is niet veel te zien, het is mini-schiereilandje in het meer van Petén Itza, met ongeveer 1 grote straat en 1 kerk :) Het "fijne" is ook dat die ene hoofdstraat zo goed als helemaal opgebroken ligt, en dat het hier wel eens serieus regent, met als gevolg dat we goed volhangen met een soort lichtgrijze modder, ha!
Wij (Andreas en ik) hebben gisteren een rustdag ingevoerd, Caroline is gisteren al naar Tikal geweest en zij is vandaag vertrokken naar Palenque (terug in Mexico).
Andreas en ik zijn vanmorgen vroeg (4.30u jawel) vertrokken naar Tikal, de indrukwekkende mayaruines in het midden van de jungle. Om 13u30 waren we terug in Flores...
In Tikal hebben we een aantal tempels beklommen, genoten van de prachtige vergezichten over de jungle, apen gezien in de toppen van de bomen, rare diertjes (pisotes of coatis in het engels), en allerlei vogels die we niet kennen... schoon schoon schoon!
We hopen morgen of overmorgen terug naar Mexico te kunnen gaan, om in Chiapas nog de ruines van Bonampak, Yaxchilán, Palenque te gaan bekijken. En we willen ook nog naar Agua Azul en misschien enkele andere watervallen... we zien wel. Ons reisplan blijft zoals jullie zien erg flexibel :)

Goed, ik ga het voorlopig hier bij houden, moet eens naar Andreas gaan kijken, die wat ziekjes op het bed ligt...

Nog even kort onze indrukken van Guatemala:
- inderdaad zoals veel mensen zeggen authentieker dan Mexico. De mensen dragen hier nog veel meer traditionele klederdracht. Vrouwen dragen afhankelijk van de regio wijde of andere rokken, mannen dragen soms ook een soort rok. Dikwijls zie je nog mensen langs de kant van de weg rondlopen met een bussel brandhout op hun hoofd, vrouwen ook vaak met emmers, of andere recipiënten met bijvoorbeeld etenswaren om te verkopen.
- Guatemala is voor toeristen NIET goedkoop, zoals we eigenlijk verwacht hadden. Een inkomticket voor Tikal kost bv 150 quetzal (ongeveer 12.5 euro) voor buitenlanders, voor Guatemalteken slechts 25q!!! En blijkbaar is die prijs pas vorig jaar verhoogd.
Vermits men ons overal afraadt om de openbare (en goedkope maar langzame) chicken buses te nemen uit veiligheids- of andere overwegingen, zijn we soms genoodzaakt om georganiseerd vervoer te nemem (shuttles: meestal een camionetje volgepropt met stoelen om zoveel mogelijk volk te kunnen vervoeren) Deze minibusjes zijn meestal verre van comfortabel, en niet goedkoop! In Mexico zijn de reisbussen over het algemeen beter én goedkoper! Maar dat ligt dan volgens de guatemalteken aan het feit dat Mexico olie produceert en Guatemala niet...
- Ook het eten in de restaurants is meestal niet goedkoop, evenmin de hostalletjes, maar goed, we zoeken er meestal de goedkoopste uit, en dat valt ook best wel mee, hoor!
enfin, tot zover de frustratietjes ;)

véél groetjes,
en tot een volgende!
Isabelle

ps: foto's zullen voor een andere keer zijn...

dag iedereen,

Met pijn in het hart hebben we (vooral ik toch) afscheid genomen van Oaxaca en zijn we verder getrokken.
Na een lange nacht-busrit van 11u (bij momenten nogal bochtig) zijn Caroline, Andreas en ik in San Cristobal de las Casas aangekomen in Chiapas. Hier is het merkbaar frisser, maar de huizen zijn gelukkig in vrolijke kleuren geschilderd ;)

later meer nieuws...
groetjes, Isabelle en Andreas

Hello,
In Oaxaca hebben we zowat alle musts bezocht: het oude dominicanenklooster Santo Domingo, Mitla, de gigantische en 2000 jaar oude boom El Tule, de markt, el museo de textile, Teotitlán del Valle (een dorpje waar tapijten geweefd worden) , San Martín Tilcajete (een dorp waar houten figuurtjes gemaakt worden), San Pablo Etla, en San Agustín, waar Francisco Toledo (bekende schilder uit Oaxaca) een prachtig museum heeft gemaakt van een oude stof en textielfabriek.

We hebben hier ook Andreas zijn verjaardag gevierd vorige maandag. 2 februari is hier een officële feestdag waarop heel veel mensen een “niño dios” kopen, een pop van het kind jezus die dan verkleed wordt als allerlei mensen: bv dokter, … Een beetje een raar zicht om volwassenen met zo’n pop over straat te zien lopen.
niño dios, gekleed als dokter

CASA (Centro Artístico de San Agustín) met een tentoonstelling van vliegers gemaakt van allerlei soorten papier.

Vorige dinsdag zijn we vertrokken naar Puerto Escondido, een kuststadje van de staat Oaxaca. Wat vroeger een aangenaam dorpje aan de zee was, is nu toch wat groter geworden en veel toeristischer… We kozen er dan ook voor om Chacahua te bezoeken, een zanderig dorp van strooien hutjes en een 700-tal inwoners gelegen aan een prachtige lagune. (Marjan, dank je wel voor de tip!!!) De zee en een meer lopen er in elkaar over. Met een bootje en een deskundige gids vaarden we rond op de lagune en in de mangroves. Hij toonde ons verschillende vogelsoorten (pelikanen, valken, reigers: witte en blauwe, gieren, meeuwen,…) In de tunnels van de mangroves zagen we fluogekleurde krabjes die zich in de wortels van de “bomen” nestelen, er groeien ook oesters en mosselen op de planten! In de lagune wonen ook enkele krokodillen, maar die zagen we (gelukkig?) niet. We zagen er wel in el cocodrilario, op de oever. ‘s Avonds gingen we er nog eens op uit met “la lancha” en zagen we fosforiserend plankton. Onze handen leken wel lampjes in het water! In Chacuahua zelf is eigenlijk echt niets buiten zand, water, en wat mensen die er in cabañas komen logeren of in een hangmat ;) Hopelijk blijft dit nog enige tijd zo, en wordt het hier ook niet volgebouwd zoals in Puerto.

laguna de Chacahua

een paard op het strand van Chacahua

pelikaanvogels

Na anderhalve dag Chacahua keerden we terug naar Puerto Escondido, om vandaaruit naar El Mazunte te gaan, een ander paradijselijk plekje aan de kust, eveneens een stoffig dorp, met een schildpaddenmuseum, één hoofdstraat en veel (al dan niet overjaarse) hippies. De natuur is er buitengewoon mooi, en ook hier is het nog niet al té toeristisch… In Mazunte deden we ook een tripje met een lancha, ditmaal op de open zee, waar we heelder scholen dolfijnen uit het water zagen opspringen,”golfina” schildpadden zagen voorbijdrijven, etc. Soms kan je er ook walvissen zien, maar wij hadden blijkbaar niet de goede dag gekozen J
Voor de rest hebben we er wat gezwommen, gebaad in een natuurlijke yacuzzi, gewandeld langs de kustpaadjes in de tropische warmte, naar de zonsopgang gekeken, in de zon gelegen, geluierd, gegeten, cocktails gedronken… kortom een zalig leventje geleid! J We zijn wél zowat elke dag om 7u of vroeger opgestaan!

een strand in El Mazunte

zonsopgang in Mazunte

Nu zijn we terug in Oaxaca (stad) en wachten we op Caroline (een vriendin uit België). Met haar zullen we vermoedelijk dinsdag richting Chiapas en Guatemala trekken. We kijken er al naar uit!