Hello,
Hier zijn we nog eens... Van het ene uiterste zijn we in het andere uiterste van Chili beland. Letterlijk en figuurlijk (van redelijk zuidelijk zijn we naar redelijk noordelijk gegaan, en ipv regen regen regen en prachtige groene landschappen, zitten we nu in de droogste woestijn van de wereld, de Atacama woestijn.
Na Castro zijn we naar Puerto Varas gereden, een mooi en aangenaam stadje in Duitse stijl aan het meer Llanquihue. De volgende dag zijn we helemaal rond het meer gereden, en hebben we het nationale park(je) Petrohue bezocht, met watervallen, en ook Frutillar, een klein stadje aan de rand van het meer. Zondag zijn we dan terug naar Chillán gereden (7u in de gietende regen, pffrt!). We zijn er uiteraard veilig geraakt (vooral dankzij de goede rijkunsten van Andreas).
Maandag zijn we terug richting Santiago gegaan, ditmaal met de trein!
Na een klein afscheidshapje en drankje maandagavond zijn we dan dinsdagmiddag op de bus gestapt richting San Pedro, 24uur, help! Dat is toch echt te veel van het goeie, maar ja. Soms moeten er offers gedaan worden, nietwaar? We hebben ook nog vliegtickets gecheckt, maar die waren wat te duur voor ons budget :)
Sinds woensdag zijn we hier, het regent hier zelden, alles is kurkdroog behalve in de oases, het is nogal stoffig, overdag zonnig en best wel warm, 's avonds en 's nachts koud. Gisteren hebben we gezwommen = gedreven in een zoutlagune in de vallei, heel grappig. Eigenlijk was de vallei vroeger één grote lagune, en zijn de lagunes die nu nog overblijven de bodem. Ook de Cejar lagune is erg mooi. In de late namiddag zijn we nog naar de maanvallei gegaan, om er de zonsondergang te bekijken... waw! En toevallig kwamen we er een australisch-brits koppel tegen dat we in Peru hadden leren kennen, super! We hadden beiden niet gedacht van elkaar nog tegen te komen, maar zij hadden na Bolivia beslist om toch nog even naar Chili te komen, vandaar... leuk toeval!
Vanmorgen zijn we om 3.30u opgestaan om met een tour te vertrekken naar de geisers, op meer dan 4000m hoogte, en naast de vulkaan Tatio. Indrukwekkend! En brrr vreselijk koud daarboven (-10graden!!!). Nadien hebben we nog vicuñas gekeken, lama's, allerlei watervogels die op die hoogte leven: (andesgans, andes-eend, een soort waterkoet, etc) En we hebben ook nog een minidorpje bezocht, waar max 40, min 5 mensen wonen, en waar ze lekkere empanadas en anticuchos van lama-vlees verkochten, mmm!
Morgen bezoeken we nog wat lagunes en dorpen op de altiplano, zondag denken we fietsen te huren om de buurt hier eens op een andere manier te leren kennen, en maandag vertrekken we richting Bolivia, Uyuni. Nu zijn we alleen nog aan't kijken hoe we op een goeie en niet al te dure manier de zoutvlakte kunnen verkennen...
daaaaaaaaaaag
i en a
Hier zijn we nog eens... Van het ene uiterste zijn we in het andere uiterste van Chili beland. Letterlijk en figuurlijk (van redelijk zuidelijk zijn we naar redelijk noordelijk gegaan, en ipv regen regen regen en prachtige groene landschappen, zitten we nu in de droogste woestijn van de wereld, de Atacama woestijn.
Na Castro zijn we naar Puerto Varas gereden, een mooi en aangenaam stadje in Duitse stijl aan het meer Llanquihue. De volgende dag zijn we helemaal rond het meer gereden, en hebben we het nationale park(je) Petrohue bezocht, met watervallen, en ook Frutillar, een klein stadje aan de rand van het meer. Zondag zijn we dan terug naar Chillán gereden (7u in de gietende regen, pffrt!). We zijn er uiteraard veilig geraakt (vooral dankzij de goede rijkunsten van Andreas).
Maandag zijn we terug richting Santiago gegaan, ditmaal met de trein!
Na een klein afscheidshapje en drankje maandagavond zijn we dan dinsdagmiddag op de bus gestapt richting San Pedro, 24uur, help! Dat is toch echt te veel van het goeie, maar ja. Soms moeten er offers gedaan worden, nietwaar? We hebben ook nog vliegtickets gecheckt, maar die waren wat te duur voor ons budget :)
Sinds woensdag zijn we hier, het regent hier zelden, alles is kurkdroog behalve in de oases, het is nogal stoffig, overdag zonnig en best wel warm, 's avonds en 's nachts koud. Gisteren hebben we gezwommen = gedreven in een zoutlagune in de vallei, heel grappig. Eigenlijk was de vallei vroeger één grote lagune, en zijn de lagunes die nu nog overblijven de bodem. Ook de Cejar lagune is erg mooi. In de late namiddag zijn we nog naar de maanvallei gegaan, om er de zonsondergang te bekijken... waw! En toevallig kwamen we er een australisch-brits koppel tegen dat we in Peru hadden leren kennen, super! We hadden beiden niet gedacht van elkaar nog tegen te komen, maar zij hadden na Bolivia beslist om toch nog even naar Chili te komen, vandaar... leuk toeval!
Vanmorgen zijn we om 3.30u opgestaan om met een tour te vertrekken naar de geisers, op meer dan 4000m hoogte, en naast de vulkaan Tatio. Indrukwekkend! En brrr vreselijk koud daarboven (-10graden!!!). Nadien hebben we nog vicuñas gekeken, lama's, allerlei watervogels die op die hoogte leven: (andesgans, andes-eend, een soort waterkoet, etc) En we hebben ook nog een minidorpje bezocht, waar max 40, min 5 mensen wonen, en waar ze lekkere empanadas en anticuchos van lama-vlees verkochten, mmm!
Morgen bezoeken we nog wat lagunes en dorpen op de altiplano, zondag denken we fietsen te huren om de buurt hier eens op een andere manier te leren kennen, en maandag vertrekken we richting Bolivia, Uyuni. Nu zijn we alleen nog aan't kijken hoe we op een goeie en niet al te dure manier de zoutvlakte kunnen verkennen...
daaaaaaaaaaag
i en a
Geen opmerkingen:
Een reactie posten