Rio de Janeiro en Guaratingueta

Op een vrijdagochtend heel vroeg hebben we een vlucht genomen naar Rio de Janeiro.
Op goed geluk hebben we in Copacabana een hostal gevonden, dat niet al te duur was en toch nog redelijk.
We leerden er 3 sympathieke Fransen kennen en 2 Catalanen, met wie we wat hebben opgetrokken.
De eerste dag hebben we wat rondgelopen in het centrum, we hebben de kathedraal bezocht, die er nogal vreemd uitziet. Een soort cirkelvormige piramide met mooie glasramen binnenin en plaats voor een massa volk!
We hebben uiteraard goed op ons gerief gelet, maar eerlijk gezegd hebben we ons geen moment onveilig gevoeld. Er komen alleen heel veel kinderen en volwassenen vragen om geld of eten omdat we er natuurlijk als gringos uitzien. Redelijk confronterend…
Die namiddag hebben we maar even een siesta gehouden, dat was nodig.
De volgende dag hebben we het centrum nog wat meer verkend, en ook het trammetje genomen naar Sta Teresa, een gezellige wijk wat hogerop gelegen, waar we gesmuld hebben van een lekkere feijoada. (voor diegenen die dat niet kennen, dat is een soort stoofpot van bruine bonen met allerlei stukken vlees erin, zoals bv varkensoren en –poten. Die wordt geserveerd met rijst, farofa, een stukje appelsien. We hebben ons best gedaan, maar de echt ‘speciale’ stukjes vlees hebben we laten liggen... Brazilianen houden ook wel van stukken vet aan hun vlees, hmm, daar zijn wij toch niet zo’n fan van.)
We voelden ons niet geroepen om die avond zoals alle gringo’s naar Lapa te gaan naar een samba-bar, dus zijn we gezellig blijven kletsen met onze Franse vrienden.
De volgende dag hebben we te voet Ipanema en Copacabana verkend.
Uiteraard hebben we ook de ‘suikerbroodberg’ bezocht: Pao de Azucar. We hebben het eerste deel gewandeld, dat was behoorlijk wat reais uitgespaard. Op onze tocht naar boven hebben we veel miko’s gezien, van die kleine grijze aapjes met een gestreepte staart. Het tweede deel moet je met een teleferico doen. Bovenop de berg heb je een prachtig zicht over Rio. Die dag scheen zowaar de zon, dus hebben we nog wat op het strand gezeten, hoewel de hoge appartementsgebouwen ervoor zorgen dat je na 16u geen zon meer hebt op het strand.
Op onze laatste dag in Rio zijn we naar de Cristo Redentor (Corcovado) gaan kijken, vanwaaruit je nog een mooier uitzicht hebt dan op de suikerbroodberg. Magnifiek!
In de late namiddag hebben we dan de bus genomen naar Guaratingueta, Andreas’ geboortestadje, waar we weer zeer goed zijn ontvangen door de ouders van Thiago. Rosangela en Mario. Rosangela houdt van koken, dus wij worden hier ongelooflijk verwend… In het stadje zelf is niet echt veel te zien, buiten het geboortehuis van de heilige Frei Galvao, maar gisteren hebben nog andere kennissen (Germano en Graca, ons meegenomen naar Campos do Jordao, een stadje in de Bergen dat er volledig Zwitsers uitziet, en waar het vol loopt met chichi mensen, hihi.)
Vanmiddag gaan we hier in de buurt naar het forellenfestival, joepie! En morgen hebben we terug met Germano en Graca afgesproken, om (als het tenminste niet regent) een churrasco te doen.
Maandag gaan we dan verder naar Paraty. Daar zullen we logeren in de Pousada van een Belg die bevriend is met Andreas zijn ouders. Toch handig, al die contacten… Nadien hopen we nog een paar andere bekenden te zien en dan zullen we toch door moeten gaan naar Sao Paolo, vanwaaruit we zondag vertrekken naar Belgie.
We vertrekken op zondag 12 juli om 18.35u uit Sao Paolo, en landen de volgende dag om 13.55u in Zaventem… Hopelijk is het daar dan nog even goei weer als nu, want hier valt het wat tegen.


Nog even wat dingen die we zijn vergeten te zeggen de vorige keer.
- In Brasilia liepen we geheel toevallig een bekende Belg tegen: Joeri Hamvas, met wie we ‘s avonds een pint (en een paar caipirinhas) zijn gaan pakken, ha!
- Andreas is in Salvador dan toch eindelijk naar de kapper geweest… dus zijn schoon lange krullen zijn er af, snif!